Założyciele koła

Z HISTORII

WOJSKOWEGO KOŁA ŁOWIECKIEGO NR 316 „ŁOŚ”

Okres powojenny związany z odbudową zniszczeń wojennych i tworzeniem struktur państwowych na dalszy plan odsuwał sprawy związane z uprawianiem łowiectwa. Nie oznaczało to jednak zaprzestania działalności Polskiego Związku Łowieckiego, jak też żywiołowego tworzenia kół łowieckich. Zasadą było, iż grupowały one miłośników łowiectwa w ramach zakładów pracy i instytucji samorządowych i państwowych. Nie inaczej przedstawiało się to w Wojsku Polskim gdzie jednak nieco inaczej wyglądała ich organizacja i struktura. Podlegały one bowiem władzom wojskowych jednostek i innych struktur organizacyjnych wojska, co ostatecznie uregulowane zostało rozkazem ministra Obrony Narodowej z 1952 r., tworzącym Wojskowy Związek Łowiecki jako samodzielną strukturę łowiecką w wojsku oraz rozkazem ministra Obrony Narodowej z 1954 r., który włączył WZŁ w strukturę Polskiego Związku Łowieckiego. Na mocy pierwszego powojennego Statutu PZŁ z 26 marca 1953 r. WZŁ stał się „Sekcją Zrzeszenia” zachowując jednak odrębne władze organizacyjne w wojsku na czele z przewodniczącym Wojskowego Związku Łowieckiego, podległego ministrowi Obrony Narodowej. Praktycznie taki układ istniał do chwili wejścia Ustawy z 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim oraz nowego Statutu PZŁ z tego roku. W rzeczywistości jednak, z uwagi na specyfikę wojska układ taki tradycyjnie funkcjonował jeszcze do lat siedemdziesiątych. Jednak poza sprawami organizacyjnymi obowiązywały ogólne ustalenia prawa łowieckiego i Statutu PZŁ.

W warunkach wojskowego koła łowieckiego miało to m.in. konsekwencje, że jego członkami mogli być tylko żołnierze zawodowi i członkowie ich rodzin oraz emeryci wojskowi. W takiej to sytuacji, w roku 1949, powstawało Wojskowe Koło Łowieckie „Łoś”, przy jednej z centralnej instytucji wojskowej w Warszawie. Swój numer 316 otrzymało w roku 1952 w ramach Wojskowego Związku Łowieckiego.

Inicjatorem powstania Koła był mjr Ryszard Krzysztofowicz, w skład którego weszli: mjr Tadeusz Kędzierski, mjr Aleksander Ochal, por. Zygmunt Doroba, por. Ignacy Kaźmieruk, por.Kazimierz Walewski, ppor. Anatol Czub /wg. ówcześnie posiadanych stopni wojskowych/. W roku 1951 Koło liczyło już 27 członków, posiadając maleńki obwód łowiecki pod Grójcem /Głuchów/, uzyskany w 1950 roku, a do roku 1952 dalsze dwa obwody /obecny 480/ i w Borku Wielkopolskim /obecny 423/. I tak zaczęła się historia Wojskowego Koła łowieckiego Nr 316 „Łoś”.

Na jej przestrzeni Kołem kierowało 22 zarządy, włącznie z obecnym , w skład których wchodzili:

Przewodniczący / prezesi:

Łowczowie:

Sekretarze:

Skarbnicy:

Przewodniczący Komisji Rewizyjnej:

Uwaga: podawane stopnie wojskowe z chwilą objęcia funkcji.

Trudno jest dziś ustalić listę członków Koła na przestrzeni jego 60-letniej historii. Przewinęło się ich około dwustu. Większa ich część przebywa już w krainie wiecznych łowów. Niewątpliwie jednak, iż pozostawili nam łowiecką spuściznę z której dane jest nam korzystać po dzień dzisiejszy. Pozostaje nam jedynie mądrze z niej korzystać. Obecny stan /2014/ liczebny członkow Koła wynosi 43 członków macierzystych i niemacierzystych oraz 6 stażystów. Większość członków Koła zamieszkuje w rejonie obwodów łowieckich i praktycznie ponosi ciężar gospodarowania. Na przestrzeni lat ukształtowały się dwupokoleniowe rody łowieckie, które dominują w strukturze Koła. Istnieje i rodzina trzypokoleniowa Kulińskich, a zapewne w najbliższych latach spodziewać się można zwiększenie takowych. Wzmacnia to niewątpliwie spoistość Koła i kultywacje tradycji łowieckiej.

W ciągu ponad już 60-letniego istnienia Koła, gospodarzyło ono na zasadniczo dwóch dotychczas istniejących obwodach łowieckich, o powierzchni 10423 ha, jakkolwiek w latach siedemdziesiątych na krótko posiadało ich 4 o powierzchni ponad 25000 ha. Zmniejszyła się przez to radykalnie przypadająca liczba hektarów na każdego z czlonków Koła, która obecnie /2014/ wynosi nieco ponad 200. Zasadniczo były to obwody obfitujące w zwierzynę drobną /zając. kuropatwa, bażant, kaczka/. Jednak z biegiem lat zmieniła się struktura i liczba zwierzyny, co obrazuje poniższe zestawienie. Tym samych zmienił się zarówno charakter i sposób polowań, jak również prowadzenie gospodarki hodowlano-łowieckiej.

Obecnie /2014/ Koło gospodaruje na dwóch starych obwodach łowieckich, polując zasadniczo na zwierzynę grubą, przy prawie całkowitej zaniku drobnej, podejmując próby odnowienia tej drugiej, co przychodzi jednak z trudnością. Zmieniła się struktura społeczno-zawodowa członków Koła. Poczawszy od lat siedemdziesiątych zmniejszała się liczba członków Koła, związanych ze służbą wojskową w Warszawie na rzecz członków zamieszkujących w dzierżawionych obwodach łowieckich. Wpłynęło to korzystnie na prowadzenie gospodarki hodowlano-łowieckiej i ochrony łowisk. Zmieniła się również sama gospodarka łowiecka w ramach nowego ustroju społeczno-politycznego. Nie zmienił się jednakże łowiecki duch i myśliwski zapał członków Koła, oparty o jego tradycje.

Opracował Zdzisław Szewczyk